Lars i Haga 
De va ein laurdags aften 
jei skulde ut å fri 
so drydde eg so lengje 
te klokko den slo ni 
Da va so vont i neva 
da bles so kalde vind 
å når eg kom te jento mi 
so komm eg inkje inn 
So standde eg ei stund 
(=stødva) 
å studerede på 
um eg skulde brekka låsen 
helde tage den ifrå 
So spante eg upp døro 
i vilt forarga sinn 
Eg vilde der inn 
å tala mæ ho Lin 
Å pakk deg ut på garen 
forbanna fulde kropp 
jeg lyster ei at høre 
på din svikefulde mund 
dei seje heim på garen 
de æ ein fantakar 
eg æ ei bra manns jenta 
eg vill deg inkje ha