ventar den dge au fleir etter 
seg. 
117. De æ noke små fugtar, som 
me kællar Toppfugget, fore 
har ein typp på hue så lang 
som Din tomme. Dom i så 
støre som ein spikk, å dær 
sjella å sjå. Når dom der 
den, sa di dom at dæ ska 
bli ufré (skrig einstan. 
(Hubrøen æ komen på Abels 
blø, som ropa «Hu brør». Jud 
samla ihop bloe å gøte te ein 
fugget, for att andre stu ta ad 
vassel a de å ikkje dyra brør 
sin 
137. Finkens barsøl kjendes vet 
141. Der gjæle gauken 
der vekse lanken 
derfær one smær i kællgranten 
er kjendt. 
143. Smærgås e de Dvteke av, når 
som hjenner. D har fåt 
næmne smagas, for dæ