Meddelt 
efter denne ver 
sion og varianter 
i "Æventyrbogen, sam 
let af K. A. Winter-Hjelm", s. 
167. 
Grønskjægg 
(fortald av Eivind Aarlia, Aarmstdal). 
De va ein gong ein mann, som ha'e ei 
dotter, men han ville berre gifte ho burt ti ein, 
som ha'e grønt skjegg. So skapa den slemme 
seg un ti å hava grønt skjegg, og so vejt du 
han fekk ho. Da ma so dog dei av garde 
Då dei ha'e rest eit langt stykkje, kom dei 
ti ein svær gård. «Er dæ ditt heime detta?" 
spurde ho. "Nei», sa' han. So reste dei eit 
langt stykkje te, då kom dei ti ein svær gard 
igjen. "Er dæ ditt heime' detta?" spurde ho. 
"Nei", sa' han. - Langt um lengje kom dei 
from ti ei kjørkje. "Er da ditt heime detta? 
spurde ho. "Nei", sa han, men han skulde innum 
der litet, men ho måtte sitja stille i vogni 
og slett ikkje så, kvad han gjorde. Damæ 
so reste han av innatt kjørkja. Men då ho 
totte, han blei alt for  
val drug 
lengje, kunde ho ikkje 
bara seg, men smang burt ti nykjylholet 
og sag inn. Då stod han 
å reiv og sleit 
og åt på ein man 
naskrott. Ho burt i vogni att. Sea so 
kjøyrde dei like hejm ti han. So sa han da: 
"I morgo hjem bror din, du far taka væl imot