Suldal 2/4 1913.
soinabekjkjen, renn i Bleskjestad ano uppi
stølsmarki
vallajuv - åno renn gj vallajuv ut i do
spelefossen og spelefossane
ut i do
høring [=hipling]
dei helt sauamjælko tropp so god som
over (?) mjølk"
Spikketråen
var ein austnamn som for hen og handla. Dan
han ellest noko hadde han dreng med seg. So
var det ein haust han sende drengen sin nord
i Suddalsheio – han skulde kjøpe krøetur. Og
han sende mangw pengar med. Men drengen
kom burt og vart liggjanda i heidi.
Men vaaren var det ein Suldøl Ola Kjølen som
visst fann han, og røva pengarne og denar sylvknapper
or klædi hans. Da det leid frampaa vaaren sende
dei ut folk som skulde leita etter drengen. Ola K.
var med. Og han gjekk beint paa han. Men
pengar fand dei inkje Og sylvknappane var skorne or klædi.
Dei kladda Ola nustenkt, i me det vort inkje
gjort noko med det. Straks efter tok han til om
handla og slo stort paa og hadde manger pengar,
endaa han ingen ting aatte fyrr.
Ei gomg vor Ola K. i Skien. Der raaka han
Spikketraaen. Han song fra han; "Du hev knapparne
til drengen min du", sa han . Ola drog sig ifraa og
sa ingen ting. Det vaar fleire suldøler som høyrde paa.
Ola K.
fludde
[uleselig] de her aust (i Mosokn?))
Glam. gi. l.
og vart buande der ti sin døyars dag
(Ola Holedn paa Blerkjestad, 55 aar)