Aust-Ager, Vegus 
alg. 
St. vsk. 1933 
53,3 
Til Risbufjellet knyter seg ei sen som lyder slik: Det var ein gong 
ein rise som budde der,og det var ei plage for folk i bygda, for han 
tok både sauer og kyr. Og so gjekk risen og kasta på store steinar. 
Men da han var mange millionar år gamal daua han. Da vart ølkaret 
hans til ei tjørn som heiter Risbutjørni.