Full text: Folkeminne samla i Balestrand Prestegjeld sumrane 1930-31 av Sjur Bøyum III 1930/1931 Balestrand

blei bra att straks. Men daa det leid paa dagen, fann dei att ormen, upp 
trutna og daud. 
Ormen kan krjupa inni folk. Eingong var ein mann og tenestgjente 
hans i ein utmarkateig og onna. Daa dei hadde ete til daurs, la dei seg 
ned og skulde kvila. Gjenta sovna, men mannen kunde ikkje faa det til aa 
sova, og so saag mannen at det kom ein orm Mjupande og for innunder stak 
ken hennar, og kom ikkje att. Daa ho vakna sa mannen: "No vil me eta sild 
Gjenta hadde ikkje tæren hug paa sild, men mannen truga henne til aa eta, 
Daa ho hadde njuska i seg nokre sildar, vilde no drikka. Men mannen for 
baud henne. Ho kjende det var noko som vanta seg. Um ei stund kom ormen 
att same vegen han hadde fare inn. Daa sa mannen: "No kan du drikka med 
du vil." Daa var ormen so tyrst at han maatte ut att 
Ein skal ikkje slaa tre ormar med same lurken. Daa vert det van 
skeleg for den mannen aa greida seg mot dei. Dei fortel det og soleis: 
Naar det laag tre ormar i ein ring, so maatte ein ikkje slaa dei med ein 
lurk. ( Sværefj.) 
Naar ormen vert fælande stor,so lyt han paa sjøen.Ute i ei urd på 
Tjuadn høyrde dei i lang tid slik ratling og rusking inne i urdi av eir 
orm. So ein dag saag dei eit far i graset, nett som etter ein timberstokk 
Daa hadde han fare paa sjøen, og sidan so høyrde dei ikkje til han meir. 
Naar ein orm har bite 7 heide og 7 kriste, so vert han sjøorm, 
fortel ein gamling. 
VIv. 
Naar ein gjekk ute um vinteren i myrkret, skulde ein dra ein lurk, ell 
ei vidja eiler ein togende etter seg. Daa vart ulven redd. Mor hennar 
wadli var ofte ute og bakte njaa folk og gjekk i 4-tidi um morgonen. Um 
vintermorgonane drog fo ein Zurk etter seg, og ulvane torde afari koma inn 
aat hene 
aag ein erla fyrste gong ffjugande, skulde ein faa brudlaup; saag