Paa Sandvik i Kvinnherad 
bodde der eingong en Kaftein 
Sélák [Segelcke?] 
Ei gang reiste han yver Filefjell 
So kom han til sin gestgjevarstad 
og der var blod yver heile golvet. 
Han spurde kva dette var 
"Aa me slagta nett ein kalv" 
sa gjenta. "Den kalven 
vilde eg gjerne sjaa", sa K. S. 
So kom det fo nokre karar og 
vilde take faa han. Men han 
drog verget og slutta inkjee 
for han hadde gjort det av 
med dei alle saman. Daa fekk 
han sjoa kalven – det var 
ein Kraamkar dei hadde drepe. 
Men R. S. tok seg so nær den gangi 
at han vann det aldri siden, 
(Etter Per Helgeson Sandvik. Men 
fysst skrive ein maand elter det vart sagt)