16. 
Det ha vørre sagt at det ska vårrå nedgrivi et banlik uti håvåm 
der å.Og det æ døm søm ha hørt bangråt der te sine tie. 
Kortspell-lavet. 
Han far fortælt me øm nå søm henda ni Horg en gong.De va aldeles 
sant,sa'n 
Det va så my kortspell ni Horg den tia og det va enda på Røskaftøm 
det henda. Døm sett se te der en kveld'n et kortspell-lav og satt ut og enda og 
spellt.Og så kom det inn en fremmund kar åt døm og hør ette øm'n kunn få gje 
se med han å. Og det fekk'n da læv te. 
Og med døm hill på slik å spållå så datt det ned et kortbla fær en 
tå døm.Men da'n skull bøy se ned ette di fekk'n sjå nytt,ja.Han søm kom inn 
og ga se med døm hadd slie klø'n sin rundt bordfoten. 
Karan to rømsla heller lite furt og det vart brått slutt med spel 
lingen. Men Gamlingen vart settandes og itt fekk døm'n ut att hell. Det kom mange 
presta dit,men det va t nån anan inn en prest søm greid'n. Men da fekk'n itt 
gang korkje øm glaset hell øm døra.Han mått fårrå derifrå att igjønøm et lite 
høl ti i glasrute. Og da vart døm kvett øm att å. 
Det va nå overjordisk 
(Støren) 
Det va'n Arn Brauten,han færtælt så my i frå gammel ti'n. 
Og så va det med'n Arn va berre gutongin,han skull vårrå med faram 
oppi marka ette høy.Tile øm mårrån va det så døm fekk bruk skårrån. Døm rest 
attøm fjelet i Øyamarken (Øyagardane i Støren) og da døm hadd lesst på høyet 
og va på nedtur kom døm fremmi i li der. 
Der fekk døm hør slik en musikk. Døm undrast på ker det kom ifrå 
Og farin to å kasta dravarbandet på slæin og gjekk bortpå en hau på den lea 
det let. 
Men da'n kom att sa'n det va't nå å bry se øm.Det va nå overjordisk 
sa'n.