Marsteinsflyttarar 
Dei heldt det for noko serskilt stygt å flytta marstamar. Ein slek 
mann vart såg dei ned på alle. Dersom det ikkje vart spendaga, so laur 
han gå att og bera på steinen. 
Framm med merke millom skarestad og skerde var det piskeri. De såg stend 
ein mann som var so underlig klædd. Han stod med nevane på ryggen 
og sag uppetter merkesgården. Stundom såg dei ein mann som stor 
og grov nedi maldi etter marsteinen 
På Hauga-myri såg dei stundom ein mann i knebuksa og raui 
trøya. Han for og dragsa på ein stein um nettene 
På Målsnes var det ein som for og toksa og flytte på ein marsken 
Ein gong ropte han so illhervelig: Hjelp, hjelp! Ein mann som 
trefte til å gå etter vegen nett nedum, svara: "Du skal få hjelp, ja 
Men då han kom upp var daudingen burte 
Dei vilde ha det til at gamle skrivar Brandrup på sande hadde flyt 
marsten. Han fekk ikkje fred etter han var død. Eingong råka ein 
mann han da han kom slitande med ein merkesteen underarmen