Fraasgn fligdabod, framferd llfad 
(sume segjer ko ein grahest 
Dei skulde ta var (augnorar) or augo på øytene 1 og smyrpa 
på augo åt born, då skulde dei sjå overnaturlige ting 
nyrkret. 
Når nokon kom i fjøsen, so kunde det henda at kyrne belja 
so fælt fyreat; Da sa folk: Du må ha eit rovdyr til vardager 
Når nonon i huset var vække, og dei venta han att, so 
10u 
hende det ofte at dei høyrde "forynje". Var det lenge fyr 
han kom etter at dei hadde høyrt forynp sa taus, so skulde han 
leva lenge, men kom han straks etter, so skulde han vera feig 
Nåljos (havaljos) Dei snakte so nyke um na ljos fyr i tide 
Det kunde visa seg utanfor veggen, so heile veggen vart upplyst 
den natti han (ho) døydde. Då trudde dei at han for vel, 
Dei kunde og sjå at nåljoset kom nedover den som var feig 
nett som ein trad. 
Stundom kunde dei sjå det hilla som eit ljost rysta meg 
fra "dadshuset 
I Vetlefjorden trudde der at det skulde drjupa på den som var feig, nei 
som frå eit los. Borni hans Ola Mal sa einging: Da drype paa 
deg får, da drype paa deg" "Nå æ da de sail, smaa bodn," sa 
mori. Ho gamle Haus-anna sa då. "Det er nåljos, dette" De 
prøvde å sopa vekk dropane, men dei viste på klddi, dei fekk 
dei ikkje av. Mn våren køyrde han ola læl seg utfyre ei bru 
og døyde 
Ho gamle avna fortel at feigdeljos eller nåljs var ein 
blå liten loge som for og vingla over den som var flig