Draug (eller drangsdlag 
snår sjukdom som sette ofselig til, kalla dei draug. Det var eingong 
ein i supphelle-dalen som fekk drang. So henta dei ein mann ute på 
Bjåstod som kunde gjera åt for draug. Han kom og såg på den sjuke 
og sa: "Da staot gale te, her æ'kje berre ein her æ tvo drauga"." Han 
bad um fjordeparten av ein brødleiv, og so smørde han rjome 
på den, las ei bon over han og la brødstykket saman. Kvar gong 
rjomen vilde renna ut, snudde han på brodstykket, og tok eit 
bit av rjomaklingen der og kytte: "Eg ska møta deg kor du kjeme 
Det var um å gjera at ikkje ein rjoma-bete fekk venna ned. 
Soleis åt han upp heile klingen, og den sjuke vart god ak. 4 (Fæsl 
Heao (vrida?) 
Når dei hadde "reeo" i han bleden skulde ein slita med handi i ei nov 
på eit hus som stod på tredje tuffti og segja: "Reav or og alderi 
Reas var ein verksjukdom, helst i armane og handledene (V ?) (Imleg same 
sjukdom som dei på Balestr. Kalla "rena" 
Dei las denne boni for reao: Er re' og i tre, i namn taders, sons 
og helleg ånds (Tal)