NFS Bøyum 2: Folkeminne samla i BALESTRAND prestegjeld i aari 1929-1930

Bøyum, Sjur

Folkeminne samla i BALESTRAND prestegjeld i aari 1929-1930 1929/1930 Balestrand

Bibliographic data

Archive folder

Publisher:: SAMLA

Document type:: Archive folder

Collection:: NFS Bøyum

Import date:: 03/28/2022

Persistent identifier:: NFS_Boeyum_002

Title:: NFS Bøyum 2

Archive signature:: NFS Bøyum 2

Record collection

Document type:: Record collection

Collection:: NFS Bøyum

Language:: Norwegian

Import date:: 03/28/2022

Persistent identifier:: e34422c6-bc9b-4c64-bc48-1916691354b9

Title:: Folkeminne samla i BALESTRAND prestegjeld i aari 1929-1930

Archive signature:: NFS Bøyum 2

Binding:: loose

Copy staten:: Original

Date:: 1929/1930

Physical format:: A4

Genre:: Legend; Rhyme; Song

Place:: Balestrand (6.53551/61.20809) KulturNav; Fjærland (6.74007/61.40391) KulturNav; Vangsnes (6.635/61.174) KulturNav

Collector:: Bøyum, Sjur

Record

Document type:: Archive folder

Item:: Record

Title:: Martsteinsflyttarar

Genre:: Legend

Place:: Balestrand (6.53551/61.20809) KulturNav

Classification:: ML 4035 – Deildegasten

2 Dei vilde ha det til at gamle skrivar Brandrup paa Sande hadde flytt marstein. Han fekk ikkje fred etter han var død. Eingong raaka ein mann han daa han kom slitande med ein merkestein under armen. Utburd (Ubbur Übbur kalla dei slike born som var fodde i dulsmaal, drepne og ikkje gravne ned paa kyrkjegarden. Dei skreik og jamra for aa verta deypte. Foster som kom for tidleg, kalla dei og ubbur. Naar det var so lite at det ikkje hadde menneskeskap, so skreik det som ei skjor, men var det menneskeskap paa det, so skulde det graata som eit anna menneske. Naar nokon høyrde skrik utav ein ubbur, so skulde han deypa det med eit namn som inneheldt balde manns- og kvinnenamn : Hansina,Johanna eller liknande. Daa skulde det faa fred. Daa gamle Tjuga-kyrkja wrt rivi, fann dei mange smaa skrin og eskjor i kyrkjemuren og under golvet. Dei samla alt og grov det ned i ei grav (1863 Det skulde vera ei gjenta paa Tuftadn som fodde i dulsmaal, drap barnet og grov det i Tufta-gropi. Dei høyrde ofte at det barma og bar seg nett som ein unge. Ein mann dei kalla Gamle -Tuften gjekk ned og deypte det Ola og sidan vart det fred. Nede i ei keila nede med Skeids-brui høyrde dei ofte eit barn som skreik so ilt. Det fortelst at ei gjenta drap barnet sitt her og hivde det nedi keila. Eg og ein annan kar kom eingong framum garden Haave. Det var ein speglande klaar kveld fyre jol. So tykte me at me høyrde eit barn som hiksta og gret. Me høyrde det so greit so dagen skin. Kameraten min tok til aa her ma etter barnet og til meir han herma, til nærare kom det. Han vart so vill at han sprang imot barnemælet, og daa bar det undan med det. Daa me kom inn paa tunet pa Haave, so hoyrde me ikkje meir.Mannen pa garden sa daaDe var nokre toskar.De skulde ha doypt det anten Johinna eller Jo.

Access restriction

Copyright

fullscreen: Folkeminne samla i BALESTRAND prestegjeld i aari 1929-1930 1929/1930 Balestrand

Archive folder

Record collection

Record

Table of contents

Cite and reuse

Record collection

Record

Image

Image fragment

Citation links

Citation recommendation