men bjønnen hadde bare étt o 
Liv Br. og (D. S.) (=sol, hvervend) 
I Sothågån (ska ein ikkje 
knå å ikkje bakå; helles 
rivaar hver kako å hot, so 
dregs mæ, øltikje. "Dee 
genge? Du sprkke allt Du 
har koma i sothågån fe Deg" 
segje dom. 
Ikkje med dom støype jós, 
fer helles renne dæ. 
(D.S) 
Når dæ peip i varmen, trudde 
dom førr i tia, att 
dæ 'va 
kåkje 
ongænne 
som skreik. "Nå dænger dåkje 
ongænne sine", sa dei gamle 
te bóna, når dom va uskjikkelege- 
Runa i849. p. 37. 
(D. S.) 
Når to pinnar ell. hælmstå ell 
liknames ligg i kross på golve 
ell i gruva, kællar dom da 
likkross å traår, at dæ ska 
spørgs dørot. Dom teke Krosse 
å lægge opp på spisfoten eller 
lfr. Runa 1844, pag. ii7 
Storakerske 148f 
kap. I "Tisten"