drog dom rise frå ltøyyen og sputta tri 
vendrr imøllone rise, so hadde kje toll 
kjeringanne magp ove dom. At dom do 
gjønne ville berge timen far trollkj, st 
nel vera eit værsel fer hude, dæ, når 
"Dom hadde lrinen 
1 Joft. Grimmn Ddt. 2, 
s. 262 
Sege 
(samåe Aarmsti) 
sHeften te beftefar om 
Tudes Myrig 
slei Føvra (S.v.s fil 
skum i kjæften, så den ikke kunde ede, av ei, so 
dom kalla Malena kaasa (i Fdherad). So 
tok'n heften og reste beint ti Mkalena og 
banka på, da ko so lit op dynné, so tok, 
skommet af kjæften te kaften og smorde 
ho skring mamner mæ. do llei hotør 
ha og Sheften var kritt dæ 
Morjete mi (lalte Audesdt Aamnetg) gjekk me 
ho na ong, mæ ei gjeit febi sandernd og so 
va dæ mæ hemner ei omod gjente, Ho va dæ på 
langrund ei trollk, og so ba hi gjenta. Uo 
far du påsta gjeita di, sodangerddj ikkje 
tek ho!" Og læ 
esa 
fælt te gjeit te mjølte, dæ 
væ 
Syn 
remt 
Da dem so for like fori 
dykng pa slangrind, so kom kj ut ogtæke 
på å ofte te ho fekk taka mnæ honde onder