41. 
UFREDSTIDER. 
Krigen i 1718. 
(Støren) 
Det va i ufredsåra 1718 at det kom svensak på Solømen,søm for å 
rana. Det va heme med æss døm va. 
No hadd karan rømt unda åt skova så det va berre kjerringa søm ve 
att på garda. Karan gjømt unda øksin fynn døm strøk,og da svenskan kom villa 
døm hå ho te å finn døm frematt.Men det nekta ho fær.Da to døm åt å let sjøl, 
og sestpå grov døm ti døm ni' tømmerlunda uti gårda. 
En tå svenskøm kom settand inn og hill øksa opp i mot kjerringer 
og sa at nå rett va så skull ho ha stått ti henna. 
- Det ha vørte hett åt de da,sa'n. 
- Ja,e tru det ha vørte hett åt de og e, svårå ho 
Men det vart itt så døm gjor'n nå slav.Det va trule kjerringa 
hass Esten Toresen det henda. Det va en søm hette Tore søm kom over i frå 
Dælsbygden og slo se ned på Soløma. 
Svartår. 
(Støren) 
Døm kalla 1812 fær Storklenåre, og et par år ettepå kom Litjklen 
åre. Det va en gut borti Litjbjørgløkkjun, søm gjekk med det i Storklenåra.Har 
hadd fått fær lite mat,og så va det en da'n han sto og skåvå tu et trau, søm