Suldal 2/4 1913. 
soinabekjkjen, renn i Bleskjestad ano uppi 
stølsmarki 
vallajuv - åno renn gj vallajuv ut i do 
spelefossen og spelefossane 
ut i do 
høring [=hipling] 
dei helt sauamjælko tropp so god som 
over (?) mjølk" 
Spikketråen 
var ein austnamn som for hen og handla. Dan 
han ellest noko hadde han dreng med seg. So 
var det ein haust han sende drengen sin nord 
i Suddalsheio – han skulde kjøpe krøetur. Og 
han sende  mangw pengar med. Men drengen 
kom burt og vart liggjanda i heidi. 
Men vaaren var det ein Suldøl Ola Kjølen som 
visst fann han, og røva pengarne og denar sylvknapper 
or klædi hans. Da det leid frampaa vaaren sende 
dei ut folk som skulde leita etter drengen. Ola K. 
var med. Og han gjekk beint paa han. Men 
pengar fand dei inkje Og sylvknappane var skorne or klædi. 
Dei kladda Ola nustenkt, i me det vort inkje 
gjort noko med det. Straks efter tok han til om 
handla og slo stort paa og hadde manger pengar, 
endaa han ingen ting aatte fyrr. 
Ei gomg vor Ola K. i Skien. Der raaka han 
Spikketraaen. Han song fra han; "Du hev knapparne 
til drengen min du", sa han . Ola drog sig ifraa og 
sa ingen ting. Det vaar fleire suldøler som høyrde paa. 
Ola K. 
fludde 
[uleselig] de her aust (i Mosokn?)) 
Glam. gi. l. 
og vart buande der ti sin døyars dag 
(Ola Holedn paa Blerkjestad, 55 aar)