Noko 
um bryggjing. 
Naar dei kom og skulde laana gang til bryggjing, maatte det 
liggja eit staalstykke nedi i bidnet.Mor hans Anders i Viki kon 
eingong og skulde laana berm hjaa han Smeda-Hans, og ho hadde eit 
staalstykke som likna paa ei kringla, liggjande paa ambarsbotnen. 
Han smoda-Huns spurde: Kva skal detta vera til?" Ho svara berre: 
Du maa ikkje rera staalet" Det hadde ikkje vorte gangn i det daa. 
Dei skulde ha kniv i rosted. Han stod millom gjordé og eir 
stav. 
Dei tok ei ausa med kokande log og hivde i kvar krad og sa 
for kvar gong: Dar ha du ditt," Han Helge Skoradn varskudde 
hjelpesmannen sin som hadde gleymt ei kraa: "Ei ausa te! 
Ogso fortalxt zoleis: Naar dei fyrste dropane av vorteret 
kom, so tok bryggjaren ei ausa med volter ,hivde ein skvett! 
kvar kraa og sa for kvar gong": Dar ha du ditt." No ha de i Jest 
nabn faott adle samen." sa han til slutt 
Gamle-Horpedalen sa eingong das dei sparka brandene under 
bryggjekjelen, so dei skulde sleppa ta i dei med nevane: "De kar 
kjelen var lægre, kunde ølet verta svart. 
Lei bryggja paa skrepp.Det var um aa gjera aa ha ordet for 
at ein hadde beste elet. 
Dei maatte passa paa at dei ikkje sette garg i olet neti 
dan soli snudde, elles kasta elet seg, d.v.s. surna. Del laut das 
ha krit i, som tok vekk syresmaken. 
Maden ein bryggja el, maatte ein ha eit duvl (noko som laag 
og flaut t.d. ei treausu) i gilet,elles kom trollkjerringar of 
slepte sopelen nedi bryggjekjeret. (Fjærland.)