han lata det drjupa midt nedi kruna si. Daa greidde han aa skjota 
alt han vilde. Den som hadde gjort dette, fekk ogso evna til aa ta 
skotet eller elden fraa andre. Naar han saag ein skyttæ med borsa si 
so turvte han berre letta paa hatten. Daa fekk ikkje den andre det 
til aa brenna. Skulde han faa børsa god att, maatte han ha noko erw 
sylv i krutet og skjota det gjenom henne. (Balestr. 
Dei snakte so mykje um aa ta skotst ifraa folk. Dei lærde seg 
den kunsten antan for aa gjera sine medtevlarar ei pretta, eller avd 
dei ikkje unnte andre jakt-lukka. Dei skaut so mykje i brudlaupi foi 
i tidi. Dersom det var tvo brudlaupx paa same dagen, so kjeiptest 
ofte skyttarane um aa ta elden fraa kvarandre. Den som miste elder 
fekk skam over seg um han ikkje kunde ta han att. Eingong var de 
eit brudlaupslag fraa Berge og eit fraa "Fjorden" Dei skaut so lenge 
brudlaupslagi saag kvarandre, og tok elden fraa einannen kvær sir 
gong. Men daa Fjorda-laget kom innum Stola-haugen,makta ikkje skyt 
taren i "Garda-laget" aa ta elden att, avdi dei var komne or syni 
Ein annan gong var det brudlaup inni i fjovden og skyttaren fekl 
det ikkje til aa brenna. "Eg veit raad, og." sa han Kjel i Skreda 
So skar han ein lermole or plesa paa huskoen sin, lengst innunde 
eit sidestykke paa skoen.Dette festd han paa flintelaaset, og daa fel 
dei det til aa brenna. 
Ein mann paa Vangsnes forgtel: Eingong var eg paa Kongshaug og skach 
etter rjupa. Det gjekk greidt ei stund. Men so kom det ein gama. 
mann fraa Feios tuskande, og han saag at eg skaut ei rjupa. Sidan va 
det platt umogeleg aa faa eit lev meir. Daa eg skodde nedi bersa 
var ho sutlande skiti, so det rann av henne, og krutet brann ikkje 
Ein mann raadde med til aa setja pipa burti smieavlen og blaasa