20. 
Det va en tuss søm tøkt det va artigt å vårå med bonnøm 
Men bonna vart no redd'n døm og la te sprangs. 
Blåolstugu. 
(Soknedal, 
Han Tore Bjørkåsa va sy Blåol'n (i Budal) han en vintern og skull 
sett opp rypsnurru. Det ha no vørre slik dreftna med rypfangsta i Budæla før i 
ti'n å. Og så hill'n hematt ti Blåolstugun døm kalla. 
Ette'n hadd lagt se borti senga mm kveld'n vart'n var to små,blå 
kalla søm satt på kvar sin knakk på kvar si si' åt stena (skorsteinen). Han Tore 
venda se berre frå døm han og snudd se oppåt vegga og sæmna.Da'n vakna att så o 
døm kømme bort. 
Tusskyr. 
(Soknedal) 
Det va't nå nytt nå døm va i setern øm såmårn før i verd'n at døm 
råma te å såv tussbuskapa borti liøm. Og kasta søm da stål over,øm døm kom så 
nere, berre øm det va i bundingsstekke,så kom di ander ky'n bort.Men ho døm hadd 
mir 
kasta stålet over sto att.Tussan hadd itt nå mr makt over ho nå det va kasta 
stål. Og det skull vårå nå pene dyr døm fekk ti på den måtin,ha det vørre sagt. 
Tussan i Føssa. 
(Soknedal) 
I Føssa ha døm no bestandi sagt det skull vårå så gæle med tussa. 
Og det skull kåmå se tå di att Negardskall'n to nå tussa utmed Hauka en gong og 
skull strend døm sy fjela,men så to døm valdet tå'm og strøk åt Føssa og der 
vart døm vårånd. (Vårånd: Verande.Føssa: I Fossen i Soknedal,øydegard i Sørbygda). 
Linbråka. 
(Soknedal) 
Døm satt i fjøsa tausinn før i ti'n og bråka inn gærma lin fynn dør