21. 
gjekk og la se øm kveld'n.Men nå døm væl hadd kømme se oppi fjøssenga og smøyd 
tå se stakken,vart det liv borti linhaua. Døm låv å hør ker bråka og lingærme 
gjekk att øm kveld'n og utover natta.Det va tussan søm to att ette døm. 
Fluttuhauen 
(Soknedal 
Utpå Fluttuhaua her ha det no itt vørre rekti trygt nån gong.Såle: 
æ døm no redd kvinnfælka der enno i all fall. Det skull vårå oldefar hass Ellev 
æ no.Han va så fæl åt tausøm sin han,så'n for å låv med døm.Og døm kunn no vårå 
på vei å skull hå småfælk å,men så vart det itt nå mer tå di. Og det æ furt fær 
at døm kom bort på etkvart viset.Fær døm si det ska vårå hørt banskrik og 
slekt rundt husa der utgjønøm tiin. Og det æ den kall'n søm døm tru fær å går 
att utpå der. 
Det skull bi meddel. 
(Støren) 
Det va en sta'n her døm satt å nattvorda en julkveld'n. Da kom det 
inn en tusskall åt døm og bar se fær at det drøp så nedpå matbordet deres unda 
fjøsa. Døm budd rett punde fjøsa døm,sa'n 
Og mann på garda der,det va litegrand tå en sluing det.Han fært me 
(fylgde med) tussa ut og villa hå'n te å syn se ker'n skull sett fjøset så det 
itt skull vårå i veia fær døm.Og tussen peka på plassen. Men sålmann på å bårt 
se fær medløm te å grei ut med fløttingen tå fjøsa.Det va't så rart med'm i 
pengveia sa'n.Men det skull det itt bi nå farle med,tussen to på se å skaff te 
meddel han. 
Og så fekk mann fløtta gard'n ham 
Fyrryvarsel. 
(Soknedal 
Ja,det va den tia e for å fløtt øm våran. 
Og så skull me overnatt på i øy utafær nå garda ni Hærjsokn. Regnt 
I Horggskene