Svartebokk 
Dett innunder jul skulde ein mann frå Amla sigla frå Bergen og 
heim att 7. Då han kom til Helle beint imot Gladvera fekk han austan. 
vend og kom ikkje av flekken. Då gjekk han i hamn og så til Vårherre: 
Ha du go rad pao austaoving, so ha eg go rao paa brødløpse 5o 
vart han liggjande til dess han hadde ete upp bradlefsone sine. 
9 Då sa han. "Gu sjao i nistekistao mi" No visste han seg ingi ønno 
rad enn å logsa hinkaren, for han hadde svarteboki med seg. Den 
vonde kom, og dei vart snart samde. Han for på land og tok 
tvo degre firor som han brukte til årar, og han radde so drevet 
stod kring jekti. Då dei var komne eit langt stykke inn i Sogna 
fjorden, vart henkaren trøytt og so spurde han jeleteskiparen kva 
dei så når dei la på skjølet. Då sa dei alltid fyr: Kross. 
jesu nabn". Den vonde vilde få han til å segja dette, for då hadde 
han vore løyst. Men mannen svara: "Høgre upp og betre fram 
din djeves! II Då dei kom framum Hønsane og inn på kjøtsidbukte, 
då bad hinkaren um ei heit steik og ei feit steik. 
Då hon det rekande ein beistaskrott og den trekte han inn på plitten 
so gav dei han 
og sleit i seg. Andre segjer det var i i kjøtsida, og den tok han og 
for lite feit 
g ca: Ho er for lite heit. 
hevde upp i berget, og der er det merke etter henne den dag i dag. 
og defor heites bukti Kjøfsidbukti. So sette dei hinkaren til å ro att, 
og dei kom inn i Raupangs-viki. Då sette dei han til å lossa jekk 
soen det var han snart ferdig med. Men dei var i beit med 
torleis dei skulde binda han. Det stod att ein kasse nedi jekke, og 
,og streva på 
den kunde han ikkje få upp. Han brukte brekkstong