Dande og likferd 
Når kattigla kom heim til husi skulde det vera feigdabod nå. 
ho sa kvitt 
Der som ein hund set ved eit negastil og hyler med lange byl, 
so er det framfyre lell 
Når hunden ligg på golvet på langs etter golvbordi, so skar 
det snart verta till i huset 
Når det syng for øyra so skal ein snart spyrja at einkvar 
er dad. Dei kallar det døb)mannsklokka 
Julafta skal ein gå uformerkt ut, so ingen veit um det 
og killa inn gjenom glaset medan dei andre sit attme 
bordet. Då skal ein sjå alle sitja svøypte, men er de 
nokon som skal dag til næste jul, so er han (ho) svøypt 
over hovudet og. 
Når ramnen "spente klør" over husi på ein gard Elles plass 
so skulde det snart verta "ektepkapgshulnad" d.v.s. eit av 
sjølvefolket skulde døg. 
Då han gamle Indre Distad låg sjuk, var det slkik sammer av 
Kattuglene inne i løa 
men då han var gravlagd, kom dei vekk 
og sengene deirg stod tome. 
Julafta brukte dei fyrr å liggja i halmen i stova. Dersom det 
Juledagsmorgonen vår ei hola i sengt, so var han som brukte 
den sengi feig. 
har skyøi skrit på sers tider, so er det fegdabod 
Dersom skjor viste seg sjeldan, skulde ho varsla lik 
Du som døydd på ein sundag var visse um å værta salige