Når det datt mat utor munnen på ein medan dei 
sat og at, kom ein snart til å 5, rysja at nokon var død. 
Varsil um dør 1 og tilferd såg dei gamle ofta på sjølen. Der hunde 
leggja seg ei still rand eller ei strypa etter fjorden, tyrstendes var 
ho krokut, men til nærare ho kom det lekferdi kom til å fara frå, 
til breidare vart ho og meir som ei utstrekt snør 
Ho bestemor fortalde at det eingong var tvo slike likvoker. De 
gjekk og undra seg på kva dette kunde ha på seg. Men då likferdo. 
tore 
dagen kom fekk dei løysengi på det. Det kom tvo' båtar roknde 
sida um sida, nett med det mellomromet som likvokene 
hadde synt 
Når ljoset rann ned, so var den som sat midt for skaret 
Gostoppen (der det rann) feig 
Når småfriglane sik på glasrutone, skal det koma feigd i huset 
"Da sat sin liten frgl på glaset", sa ho syur-ann. "4 daga. 
etter dø da yngsta badnet mitt. 
Når paddone hjem krjupande inni teinet, då skal der vara 
feigd 
til hvart menneske s huset, 
Dei brukte å laga kransar jonsokkvelden sog la dei på beten i stenan 
Ofte stakk dei nokre strå av feigdagras mumillom blomane og 
so nuppa dei blemstrane av graset, dersom desse blomstrane ikkje 
skaut ut att til næste morgon, so var eigaren av kransen feig. 
Du hidde det at kvinner som søkke på barnseng vart alltid frelste. 
Når ut likfylgje gjekk i flokkar so skulde det snart verta eit lik til i bygda. 
Vår det ligg tvo til på same tid i bygdi, so skal det snart verta eit tredje like