Ein beyting 
På konnei hadde det vare ein byting i aldri so lang tid, 
dei var som ventande kunde vera lutande lede ubav han. 
So var det ein som forbalde dei, at dersom dei kunde greida å 
tr 99 å i eit eggeskål, so vart vilde bytingen openberra seg 
syna seg slik som han verkelig vær. So sette dei ht med delle 
dei laut passa nogje på at alt vart gjort på same måten 
som ned vanlig brygging. Då dei skulde til å skaka opp, reiste 
han seg uppør sengi og vons upp. i jamhøgt med beten, og so la 
han hendene på beten og sa: No er eg jamgamal med at gården 
her vart rudd men aldri har eg set so mykje stuk 
for so lite brygg. Det nar herre han som bry oggje 
som såg dette.