Nedfallssykja 
Fyrste gongen dei merka at nokon hadde nedfallssykja, so skulde dei 
klæda han (henne) naken og brenna kvar haven. Det hjelper ikkje er so 
han har havt det ei tid. (Færl) 
Fyrste gongen ein merka at nokon hadde nedfallssotti skulde ein 
rengja av det plægget som var nærast kioppen og brenna det. (sølest 
Mot nedfallssykja hraut dei tumarsfingeren bakover. 
Ein som hev nedfallssykja krokjer tremarståttane inni handi. Er ein god tr 
å retta fingrane, serleg den på vinstre handi, so vert han god att. 
Blådten 
7. 
Mot nasebløding skulde eiir halda armen beint i veret, og so skulde 
dei røyva ein trad rundt vettefingeren. 
Når ein bladde i ein finger, skulde dei røyva ein trilagd 
ulltråd rangsåles rundt armen. 
Mange kunde stemma blad fyrt. Han Johannes Hella greidde det or 
godt. Einging var det ein som skulde skjota i eit brudlaup, han skaut av 
seg høyre vetlfingeren, og blodet vilde ikkje stansa. Dei rodde då til 7. Hella, 
på timen han fekk vitg um det, stogga blodet, 
Turr hyssk og svart fisesopp brukte dei til å stogga blod med.