Det var hamen hans (hennar) som sat på kjelken. og lekamen hans låg imedan 
som i dvale. Dersom han (ho) som prøvde dette, ikkje vart gift, so var det 
hinkaren sjølv som sat på kjelken. Difor var det fåe som torde prøva det 
Det var eingong ein hardbarka kar som vilde prøva denne "julesprila" 
Han trudde ikkje på det. Han kom heimatt julafta nåbleik og var ikkje 
god te snakka. Han vilde aldri snakka um det semnare, og han vart gaande 
ugitt all sin dag. 
Å sopa låvegalvet 
"Karan skulde berja julafta, og når dei hadde gjort upp or, skulde 
dei sopa låvegølvet 3 gonger. Med det same dei kom burt til agnabingen. 
tredje gongen skulde dei sjå henne dei skulde få. 
Andre segjer det soleis: Når dei hadde sopt rusk og agner tredje gongen burt 
agnadingen, skulde dei snu seg, og då skulde ho ein skulde verta gift 
med, stå på låven. 
Å leida blindereren. 
julafta skulde ein leida ein svart ver tre vendone attlenger 
rundt eit sauehus, som har vore flytt tre gonger. Ein skulde ha 
bind for augo, og når ein tok bendet vekk, fekk ein sjå den sin skulde 
Eei gjenta som prøvde, såg ein mann til beltes, Hlo fekk tvo born med ein mann, men ho vart 
få ikkje gift med han. Ho fekk han ikkje heilt 
Tørre og Gjo 
Fyrste kvelden ein sag månen i tørre, skunde gjentene få vita kven den 
skulde få til mann. sume segjer fyrste torsdag i torre. Då skulde ein ga 
eit vegaskil, der det tre vegar møtest. Ingen skulde veka um det 
ut på 
og ingen sjå det. Ein skulde snu seg tre gonger rundt og so segja tre 
god 
ige 
Tore ty! seg meg namnet på den eg skal få. So skulde ein 
eller: Torre, borre.