26 
1 jorda-ferdi, laut dei 
ggja ti 
menneske paa garden. Daa dei skulde bry 
og daa vart det nett same kakkingi. 
vola ein gilsaa, 
Han Ola Skarestad laag ein morgon og vakte. Dei brukte ofte i den 
tid aa sova i ein karm som dei sette paa langabordet um kveldane og tok 
i ein slik karm, og so høyrde han det datt ned 
burt um dagane. Han laag 
noko fraa nokre bordfjøler som laag til turkings uppe paa store-betane. Det 
var ein dunk i golvet som det skulde ha vore ein stein som datt. Han undra 
seg ,men saag ingenting. Seinare paa dagen kom han Per-Hans og bad um aa fas 
laana eit bord. Han skulde laga likkista til far sin og vanta ei fjøl. Dei 
1. 
leitte etter eit hoveleg bord man fann ikkje: Til slutt rota dei millom bord 
daa 
og da datt det ned eit bryme. Dei heyrde/plent 
paa stove-betane, 
som laag 
same dunken i golvet som han Ola hadde høyrt um morgonen. 
var det ofte framferd. Ivo netter etter 
Naar noko sers hende, 
kvarandre fyrr stovehuset brann ned i Horpedalen, heyrde dei paa Sjonar 
og bresting. Det var nett som 
knaking, knesting 
haugen slik knitring og 
og sperror datt ned og det knitra og sjoga av eit baal. Ungane var 
bjelkar 
og leggja seg. Brandnatti 
so redde at dei torde ikkje burti fjosen aaleine 
vart det nett same knestingi og knitringi. 
Nede i Hola hadde dei ein kveld fyreaat set at det var upplyst i alle 
vindaugo i Horpedalen. Svart so mange framande det maa vera i 
" hadde mannen i Hola sagt. Men det hadde ikkje vore kveikt ljos 
i kvold 
i alle rom den kvelden, fekk dei vita. 
horpedaler 
Aa verta framsynt. 
eit navarshol 
Enon 
sjaa k. 
(synske) skulde 
Dei som vilde verta framsynte 
g sjaa etter eit likfylgje. 
M 
lgje og treffer til aa skoda under 
Naar ein gaar i eit likfy 
paa ein so at ein ser kista, so vert ein synsk. 
handi 
a, vert 
seg under ein benk som det ligg eit 
Naar ein leg